Het ritueel van voedselverslaving

Als je al zo lang probeert om het afslankspel te begrijpen als ik mensen coach - vijfentwintig jaar - heb je hoogstwaarschijnlijk geprobeerd voedsel te vermijden, ook al heeft dat standpunt niet gewerkt. Wat je moet doen, is kijken naar het ritueel dat leidt naar het deel waar je alles op je bord opeet.

Jarenlang had ik ofwel een radioshow of een openbare kabeltelevisieshow met de naam 'Changing Habits'. De opening van beide shows staat: we behandelen eten, roken, gokken, drinken, winkelen, uitgeven en negatief denken. Er was ook discussie over lage lonen, schuldenopbouw, rommelige appartementen en uitstelgedrag. Al deze dingen hebben iets gemeen: ze kunnen worden geritualiseerd.

Ook ik werd verleid door het betoverende effect dat ik voelde toen ik in de hersenloze, automatische staat van een ritueel was. Als je in die gemoedstoestand bent, voel je je op je gemak zonder dat je iets anders hoeft te denken of voelen. Ik rookte sigaretten, gaf te veel uit, dronk te veel en maakte schulden alsof ik in trance was. Het schrijven van dit boek werd een gedragsritueel; er was altijd een ander hoofdstuk om te schrijven of te herschrijven, te bewerken of te typen. Ik zit midden in de verbouwing van mijn appartement. Wat begon als het opnieuw doen van een badkamer en keukenvloer, is uitgegroeid tot het kopen van nieuwe meubels en het ontwerpen van inbouwapparatuur.

Een klein onderdeel van het opknapproces was het zoeken naar knoppen voor kastdeuren. Er waren honderden stijlen en vormen en kleuren en prijzen om uit te kiezen. Ik wil je niet eens vertellen hoeveel keuzes ik moest maken als het ging om het selecteren van een bank.

Of we nu gokken of drugs gebruiken of eten, of een boek schrijven, er is een ritueel van dingen die we doen, zeggen en denken voor, tijdens en na het daadwerkelijke gebruik van de drug. En ik gebruik hier het woord drug omdat een gedragsritueel net zo goed een drug op je systeem is als voedsel, sigaretten of alcohol.

De gokker kent het telefoonnummer van off-track weddenschappen of zijn/haar bookie uit zijn hoofd; een barman herinnert zich uw gebruikelijke drankje; je winkelt wanneer je je verveelt. De drinker heeft een favoriete drank met een bepaalde hoeveelheid ijs of mixer of water. Hij/zij kan ritmisch van de drank nippen, met of zonder anderen op bepaalde tijden van de dag, week of jaar, en veel mensen drinken alleen op bepaalde plaatsen, d.w.z. het komt nooit bij me op om alcohol te bestellen in een Chinees restaurant. Terwijl mijn vriend Tom altijd een biertje bestelt en vriendin Sara een grote en een kleine sake in een Japans restaurant. Elk onderdeel van een ritueel breit zich samen met de andere onderdelen om het gedrag steeds effectiever aan te scherpen. Voeg aan je lijst toe hoe je de deur van je huis of kantoor vergrendelt en ontgrendelt, je telefoon beantwoordt, een vriend belt, je klaarmaakt om naar bed te gaan, je haar in model brengt of je snor kamt.

Toen ik rookte, was er het kopen en roken van sigaretten. Maar er was ook mijn verzameling sigarettenkokers, een Dunhill-aansteker, en ik gebruikte een Lalique-asbak, in godsnaam. Ik voegde ook extra gedrag toe aan mijn ritueel: ik moest winkelen voor en bij de hand hebben, aanstekervloeistof voor de aansteker en extra mondspray en mondspoeling om te gebruiken nadat ik elke sigaret had gerookt.

De rituele parafernalia maken net zo goed deel uit van je eet-, rook- of drinkgewoonte als het opsteken en inhaleren van een sigaret, of het doorslikken van een hapje eten. Elke gewoonte heeft zijn eigen rituele handelingen en reacties.

Denk aan andere rituelen en gewoonten die je elke dag gedachteloos uitvoert: je poetst je tanden, douchet, scheert of doet make-up op. Het controleren van post of het ophalen van berichten op het antwoordapparaat kan een onderdeel van uw repertoire zijn. Ik heb onlangs toegevoegd aan mijn ritueel, het periodiek controleren van mijn e-mail om te zien of "ik post heb".

Aankleden in de ochtend is ook geritualiseerd. Je zou je haar kunnen kammen en make-up opdoen, en dan kleren aantrekken. Sommige anderen trekken eerst hun kleren aan, kammen dan hun haar en doen make-up op. Ik ontbijt en neem mijn één-per-dag, twee-per-dag, drie-per-dag vitamines, mineralen en calciumpillen. Ik schik ze zelfs op een papieren bord in vier kleine stapeltjes zodat ze later gemakkelijk toegankelijk zijn. Dat is ook een ritueel. Dat is wat we doen:

We organiseren en rituelen, zodat we kunnen verdoven.

Al dit drukke werk leidt je, althans voorlopig, af van gevoelens of gedachten waar je niet mee om wilt gaan.

Ik heb veel constructieve rituelen in mijn leven beoefend en geperfectioneerd. Nadat ik ze jarenlang consequent heb gedaan, zijn ze nu automatisch en hersenloos en voldoen ze aan mijn behoeften. Ze helpen mijn dag soepel te laten verlopen, zoals het gebruik van een potlood wanneer ik in mijn afsprakenboek schrijf. Er is troost in het bekende.

Het is het ritueel van de eerste gedachte of woord of handeling die leidt tot de volgende gedachte of woord of handeling naar de volgende, en de volgende, en de volgende. Uiteindelijk bezwijk je voor wat je denkt dat de aantrekkingskracht van de smaak of geur of zelfs het zien van voedsel is. Maar het is echt het sluitstuk van een ritueel waarbij je misschien moe of verveeld bent en gewoon gewend bent je over te geven aan wat je te wachten staat. Sommigen van ons eten als excuus om een ​​pauze te nemen of om te rusten. Het is moeilijk om nee te zeggen, want het is allemaal met elkaar verweven vanaf de eerste gedachte aan een ritueel tot de eerste gevoelens van wroeging. Er is altijd spijt. Dat maakt ook deel uit van het ritueel. Deze cyclus van gedragsrituelen moet worden onderbroken en ontrafeld. Het identificeren van deze patronen, zelfs erkennen dat je patronen hebt, is een geweldige eerste stap in het veranderen van gewoonten.

Naarmate u zich meer bewust wordt van uw denk-, woord- en handelingspatronen, kunt u beginnen met het proces van het herschikken of weglaten van de automatische vervolgstappen en om nieuwe constructieve patronen voor uzelf te creëren. Uiteindelijk zul je leren om comfortabel te denken, te zeggen en te doen, iets anders in plaats van voedsel in je mond te stoppen, gewoon omdat het er is.

Deze ontrafeling van het ritueel van voedselverslaving helpt je om proactieve keuzes te maken zodat je kunt worden wie je wilt zijn. Soms is de nieuwe manier heel anders dan wat je hebt verzameld op het gebied van gedrag. Je oude manier is opgebouwd over een leven van onbewuste acties en reacties. Je hebt nu de mogelijkheid om iets nieuws en prachtigs te creëren dat beter aansluit bij je huidige behoefte om __________ kilo te wegen.

Bobby F. danste de ik kan de hele dag zonder eten, maar als ik eenmaal begin, kan ik de tango niet meer stoppen, een overblijfsel van een eerder plan voor gewichtsverlies.

Aangezien de avondactiviteiten niet zo stimulerend waren als de dagactiviteiten, had hij niets om zijn hoofd mee bezig te houden; oude gevoelens en gedachten borrelden op. Omdat hij geen plek had om naar toe te gaan en niemand om mee te praten, nam hij het gaan naar de keuken op in zijn gebruikelijke avondactiviteit, namelijk het doden van de tijd. De ene trip naar de keuken leverde een snoepje op, de andere trip leverde een knabbeltje overgebleven salade op, nog een trip twee druiven. Het ritueel van één of twee keer per nacht werd steeds frequenter. Het begon pas echt toen hij een telefoon in de keuken liet installeren. Hij merkte dat hij op een stoel met wielen zat terwijl hij aan het telefoneren was en naar de koelkast rolde, waar hij de deur opendeed en de planken etaleerde.

Toen hij eraan werkte om dat ritueel te doorbreken, liet ik hem een ​​vinkje op een stuk papier zetten als hij eraan dacht iets in zijn mond te stoppen. Tussen 21.00 uur en middernacht merkte hij dat hij tweeënveertig keer aan eten dacht! Dat is ongeveer één aflevering per vijf minuten.

Tweeënveertig keer in drie uur tijd had hij de gewoonte gekregen om iets in zijn mond te stoppen, ook al had hij geen honger. Tweeënveertig keer knabbelde hij een hap van dit en een slok van dat, gewoon omdat hij zich verveelde. Of je nu één item eet, of een hap uit veel items, het klopt allemaal. Het maakt niet uit of het salade of frisdrank is. Je eet als je geen honger hebt. Als je deze gewoonte elke dag van de week oefent, heb je een gedragsverslaving die een gewichtstoename wordt. Blijf hetzelfde doen en het wordt een onderdeel van het entertainment van de avond. Toen Herman de telefoon uit de keuken haalde, veranderde het beeld. Zijn gewicht veranderde. Zijn gewoonten veranderden. Dit was slechts een van de vele patronen die hij ontdekte als gevolg van mindful zijn. Er waren er nog meer te vinden.

Hij realiseerde zich hoe hij altijd een glas wijn bestelde als hij klanten mee uit eten nam; of hoe elke maaltijd eindigde met een kopje koffie. Elk bezoek aan een theater om naar een film te kijken leek verbonden te zijn met het eten van een zak popcorn of het kopen van een frisdrank. Het kopen – ik noem het een dwang om te besteden – is ook een ritueel.

Toen ik met een andere persoon aan wie ik lesgeef over rituelen sprak, merkte ze op dat het bijhouden van het logboek, waarin ze haar dagelijkse gewichten en wat ze eet, een ritueel was. Ik ging akkoord. Sommige rituelen helpen ons bewust te worden van wat we doen en stellen ons in staat om schriftelijk de patronen te zien die we hebben gecreëerd. Sommige rituelen zijn beter dan andere.

Barbara J. had het om 16.00 uur moeilijk. elke dag. Het was duidelijk dat haar verlangen om te eten niet over honger ging; haar lunch was meestal pas een paar uur eerder. Het hield verband met haar kinderen die thuiskwamen van school. Als ze eten voor ze moest bereiden, knabbelde ze gedachteloos zelf aan het eten. Ze had ook een telefoon in de keuken en oefende een versie van telefoneren en snuffelen tussen de braadworst. Je denkt misschien: Maar ik knabbel alleen van de broccoli. Als je eet terwijl je geen honger hebt, maakt het niet uit wat het is. Het klopt allemaal.

In een kantoor kan een eetritueel beginnen bij het begin van een koffiewagenbel die om 10.00 uur en om 15.00 uur gaat. Rachel S. vertelde me over een hersenloze gewoonte die ze had toen ze van Manhattan naar haar huis in New Jersey pendelde. Elke reis, een jaar lang vijf dagen per week, at ze een reep. Alleen al die ene gewoonte van een snoepreep kan tegen het einde van het jaar oplopen tot ongeveer twintig pond.

Ik had de gewoonte om een ​​grote fles vruchtensap te kopen en dronk er een paar slokken tegelijk van - het is maar sap dat ik altijd dacht - totdat alle 64 ons waren weggeplukt en ik een andere fles zou kopen. Toen ik me realiseerde hoe vaak ik dit gedrag herhaalde, begon ik sap te kopen in afzonderlijke flessen van elk 4 ons, en plaatste de flessen op een andere plank dan de bovenste in de koelkast. Als ik het niet zag, dacht ik er niet aan. Als ik er niet aan dacht, dronk ik het niet. De gewoonte begon vanzelf in te storten. Soms maakt het veranderen van slechts één onderdeel van een ritueel - of het nu gaat om een ​​gedachte, een woord of een handeling - de hele knoop van gedrag los zonder veel moeite. Soms is er meer denkwerk nodig. In dit geval was het voldoende om de grootte van de container te wijzigen (een fysieke handeling). Ik dacht ook (mentale re-patterning), dat ik jarenlang zo vaak per dag geen sap had gedronken en dat het altijd goed was geweest. Het kan weer goed komen. Je raakt aan alles gewend.

Wat zijn enkele van uw rituelen en gewoonten?